Bloemena scheidt Siamese tweeling door Wim van der Beek (1993)

Wiebe Jacob Bloemena is zowel een exponent van de anti-esthetische schilderkunst als van de Nieuwe Figuratie. Het bijzondere van zijn schilderijen is dat hij daarin beide stromingen laat samenkomen en daar een eigen vervreemdende sfeer en robuuste schildertrant aan toevoegt.

De recente schilderijen van Bloemena die in de hal van het provinciehuis te Zwolle geëxposeerd worden, zijn vooral interessant omdat er van alles in gebeurt en tegelijkertijd toch ook weer heel weinig beweging in zit. Met enige moeite kan het predikaat landschap of stilleven erop geplakt worden, maar die typeringen worden door de schilderijen zelf ontkracht en soms zelfs volledig onderuit gehaald. De voorstellingen hebben weliswaar iets landschappelijks of zijn opgezet als een stilleven maar er zijn zoveel onlogische en wezensvreemde toevoegingen in te ontdekken, de schildertrant is zo anti-esthetisch en de compositie vertoont zoveel eigenaardigheden dat na een optelsom de afwijkingen van het traditionele landschap en stilleven groter blijken te zijn dan de overeenkomsten.

De vergaande vervreemding in de schilderijen van Bloemena wordt bewerkstelligd door het gebruik van troebele kleuren en door de eigenzinnige voorstelling die ergens tussen een exotische en surrealistische wereld gesitueerd moet worden.

De elementen die in de schilderijen worden samengebracht en de sfeer die met die combinaties wordt opgeroepen, neigen naar het ludieke en absurde. Met behulp van zijn schijnbaar onbeholpen stijl doet Bloemena er nog een schepje bovenop. Omgehakte bomen, landschappen met reusachtige peren, flessen met peren, grauwe portretten en idyllische bosmeertjes voeren de kijker een wereld binnen waarin verval en onaardsheid als een nevelige stikdeken over hem heen gegooid worden. De sfeer in de schilderijen is onontkoombaar, bij vlagen beklemmend, maar toch ook weer fascinerend door de magische aantrekkingskracht.

Bloemena bouwt verder op de traditionele schilderkunst en voegt er nieuwe elementen aan toe. Magisch-realistische effecten zijn gescheiden van de fijnschildertrant waarmee ze zo lang een Siamese tweeling hebben gevormd. Met die ingreep heeft hij een eigen positie veroverd in de hedendaagse schilderkunst.

Solotentoonstelling Provinciehuis Zwolle
Zwolsche Courant, 16 maart 1993
Wim van der Beek