In 1994 ben ik voorgedragen voor het Wim Izaks Stipendium en ben geëindigd als finalist samen met Stan Klamer en Reinoud van Vught ( winnaar).
Het bereiken van de finale ging gepaard met twee tentoonstellingen, In het Haags Centrum voor Aktuele Kunst, en in de Kunstvereniging Diepenheim. Hierbij verscheen een publicatie waaruit deze tekst en foto zijn overgenomen. 
